{gspeech}
Dialogowe spotkanie z Mistrzem w Wielkim Poście
Rozpoczął się wielki Post. Kolejny w naszym życiu. Wielu z nas uświadamia sobie, że to czas szczególny, w którym należałoby pomyśleć o stanie własnej duszy, bo człowiek to nie tylko ciało. Bardzo dbamy o nasze ciała, fundując mu wiele atrakcji, ale czy wystarczy posypać głowę popiołem, odmówić sobie kilku przyjemności, choćby jedzenia słodyczy czy kolacji, bo rezygnacja z przyjemności też jest pewnego rodzaju umartwieniem ciała. Lecz czy o to chodzi w Wielkim Poście? Jak zatem podejść do Wielkiego Postu, aby tego czasu nie stracić w perspektywie wieczności?
{/gspeech}
{gspeech}
Biblijne źródło postu
Wiele osób na kartach Biblii podejmowało post, aby przebłagać Boga, by ten nie zesłał kary i uprosić Go o łaski czy to dla siebie czy innych, a nawet dla całego narodu. Ważnym dla nas chrześcijan tekstem biblijnym jest scena kuszenia Pana Jezusa. Chrystus odpierając pokusy szatańskie wskazuje nam drogę i cel postu, że nie samym chlebem żyje człowiek. Potrzebuje on czegoś więcej, czegoś duchowego. Aby to osiągnąć, należy podjąć wysiłek duchowy, wejść w relację osobową z Jezusem, nawiązać z Nim dialog. A co za tym idzie, powinniśmy mieć chęć przemiany życia i konkretne czyny w codzienności. Przeżycie Wielkiego Postu z Chrystusem, to spotkanie na modlitwie, która jest rozmową dwóch osób. Bo rozmowa to – czas, który ofiarujemy Chrystusowi, słuchanie – gdy, On chce do nas mówić, przysłuchiwanie się własnemu sercu, które otwarte dla Niego dokonuje rewizji swojego życia, by potem głębiej przeżywać radosną tajemnicę Zmartwychwstania Pańskiego. Wejściu w dialog z Mistrzem pomaga towarzyszenie Chrystusowi w Drodze Krzyżowej. Ta droga pełna miłości Boga do człowieka uświadamia nam, że dialog jest zawsze możliwy, gdy chcemy podjąć trud pójścia z Chrystusem. Niekiedy brakuje sił, ale przykład Mistrza – pociąga, aby nie ustać w drodze.
{/gspeech}
{gspeech}
Dialog z Mistrzem
Jakże go nie podjąć, gdy Wielki Post to czas szczególnego Spotkania z kochającym Ojcem. Nawet jeśli na początku tego czasu, nie wiedzieliśmy, że nigdy nie jesteśmy sami, nigdy nie jesteśmy skazani na własne siły. To właśnie wtedy, gdy szczególnie trudno, powinniśmy odkryć Chrystusa w naszym życiu. Podjęcie dialogu wymaga z naszej strony stanięcia w prawdzie o sobie, dostrzeżenia wad i grzechów, by w rozmowie dialogowej, usłyszeć rady i wskazania Chrystusa. Autentyczność nasza przed Bogiem pomaga zobaczyć, że nie jesteśmy doskonali i o tę doskonałość prosić, abyśmy stawali się, <nowym > człowiekiem w Chrystusie. Mając czyste serce jesteśmy gotowi na przyjęcie łaski Bożej, bez której nasz wysiłek może okazać się daremny.
„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”(por. Mk 1,15) słowa te przypominają nam kruchość naszego życia, nieuchronność śmierci. Są jednocześnie słowami mobilizacji do podjęcia pracy duchowej nad sobą w dialogu z Mistrzem, który jest nam pomocą i wiedzie do radości poranka Niedzieli Zmartwychwstania.
{/gspeech}
