{gspeech}
Dialog jest podstawowym problemem ludzkiej egzystencji, a zwłaszcza dotyczy międzyludzkiej komunikacji i międzyludzkich relacji. Nic zatem dziwnego, że jest on obecny w różnych środowiskach życia (także akademickim ) i to w swoim potocznym rozumieniu. Jako kategoria pedagogiczna zaistniał w wielu dyscyplinach naukowych takich jak: filozofia, teologia, psychologia czy pedagogika.
Słowo dialog według potocznego rozumienia oznacza rozmowę zmierzającą do uzgodnienia stanowisk, poglądów. Od kilku lat termin ten zyskuje coraz większą popularność, szczególnie w kontekście rozmów związanych z potrzebą innowacji wychowawczych, gdzie byłoby miejsce na dialog nauczyciela z uczniami, nastawienie na współpracę, otwartość i wspomaganie się w różnych sytuacjach między nauczycielami, uczniami i rodzicami.
Na naszym portalu będziemy pisać na temat dialogu w wychowaniu, szczególnie w kontekście pedagogiki personalno-egzystencjalnej.
Tematyka artykułów i dyskusja nad nimi ( w formie komentarzy) będzie obejmować następujące obszary:
1. Rozważania teoretyczne i badania pedagogiczne
2. Propagowanie dialogu wychowawczego w szkole
3. Wychowanie dialogowe w rodzinie
4. Znaczenie postawy dialogowej w społeczeństwie, pracy, religii
5. Znaczenie pedagogiki personalno-egzystencjalnej i roli dialogu w widocznych zmianach metodologicznych i form nauczania w cywilizacji cyber sieci XXI wieku.
Oczywiście nie wykluczamy że portal będzie się rozwijać i powstaną nowe obszary tematyczne wynikające z waszych sugestii i współpracy z nami w współtworzeniu tego portalu, do której serdecznie wszystkich zapraszamy!
Ponieważ każdy człowiek daną rzecz czy rzeczywistość widzi inaczej, tym bardziej we wzajemnym komunikowaniu się dialog jest szczególną drogą przybliżania swoich punktów widzenia i wypracowywania wspólnego ich rozumienia. Poszanowanie odmienności każdego człowieka, jego godności, budzi respekt dla cudzego, czasami innego zdania, ale jest warunkiem odkrycia prawdy i udzielenia pomocy wychowankowi w odkrywaniu swego człowieczeństwa. Dialog jest zadaniem, któremu powinna towarzyszyć wzajemna chęć rozmawiania i wzajemnego słuchania.
Dialog w rozumieniu ks. J. Tarnowskiego to nie tylko rozmowa. Przyjęta przez autora koncepcji definicja dialogu określa go jako proces, przez który dwa podmioty używają słowa w zamiarze tego, co każdy z nich myśli i czym żyje oraz dzięki któremu obaj dochodzą
w pewnej mierze do zbliżenia wzajemnego swoich punktów widzenia i właściwego sobie sposobu bycia[1]. Dialog jest tu rozumiany jako metoda, proces i postawa. Zawiera on elementy, które służą chrześcijańskiemu wychowaniu, a osoba dzięki treściom przejętym
z filozofii egzystencjalizmu, pozostaje nadal punktem oparcia w procesie wychowawczym.
Jaka jest przyszłość rozumianego w ten sposób dialogu wychowawczego? Pytanie pozostaje otwarte. Odpowiedź na pewno nie będzie jednoznaczna. Do dialogu, do wspólnej wymiany myśli, refleksji o wychowaniu, zapraszamy wszystkich, którzy zechcą zabrać głos na tej stronie internetowej. Będzie to głos troski o człowieka, o jego wychowanie w duchu dialogu ku pełni człowieczeństwa.
[1] M. Navratil, Dialogue, w: Vocabulaire de Psychopédagogie et de Psychiatrie de l’enfant,
Paris 1963, s. 174; por. J. Guitton, jw., s. 180 n; O.D. Pire, Co to jest dialog?, „Przewodnik Katolicki” 50 (1966), s. 452.
[2] J. TARNOWSKI, Problem chrześcijańskiej pedagogiki egzystencjalnej, Warszawa 1982, s. 216-271.