Rodzina we współczesnej społeczności

{gspeech}

Zagrożenia współczesnej rodziny

„Akty małżeńskie dopełniają i wyrażają miłość małżonków. Jest to ukazanie i podtrzymanie wzajemnego oddania się, które potwierdzone jest wzajemną wiernością”.[7] Jaki więc jest cel i sens par homoseksualnych w udowadnianiu swych praw? Czy homoseksualiści nie próbują stać się uprzywilejowaną grupą społeczną? Za powyższymi pytaniami kryją się problemy zrozumienia pojęcia małżeństwa, rodzicielstwa, a także rozwoju dzieci, które te pary wychowują. Książeczki dla dzieci, które promują niektóre księgarnie, opowiadają historię ‚para rodzin’, które składają się z dwóch kobiet lub dwóch mężczyzn z dziećmi. Świadomość dzieci nie jest poszerzana (jak tłumaczą autorzy) lecz zniekształcana, ponieważ nie odpowiada naturalnym skłonnością seksualnym.

Na tej podstawie otwiera się także młode umysły do przyjęcia ideologii gender, czyli wybrania płci odpowiadającej uwarunkowaniom kulturowym lub społecznym. Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z dnia 23 grudnia 1991 r.) w artykule 8, pkt.1 ogłasza: ‚Państwa-Strony podejmują działania mające na celu poszanowanie prawa dziecka do zachowania jego tożsamości, w tym obywatelstwa, nazwiska, stosunków rodzinnych, zgodnych z prawem, z wyłączeniem bezprawnych ingerencji.’

Wpływ środowisk wychowawczych na rodzinę

Nie tylko rodzina, ojciec i matka wpływają na kształtowanie umysłu, postaw swych dzieci. Duży wpływ na młode pokolenie ma środowisko, w którym żyją, w tym także szkoła, media, które przekazują im propagowane wzorce.

W przedszkolach, szkołach wprowadza się programy ideologiczne Gender, przy użyciu aparatu państwowego, czasami bez zgody rodziców, tak jak miało to miejsce w Niemczech.

Oto przykład założeń programowych w nauczaniu zasad ideologii Gender w Niemczech, omówione na Konferencji prasowej w Warszawie w Polskiej Akademii Nauk (27 października 2012roku) przez Niemkę, dr Gabriele Kuby: ‚Międzynarodowe Standardy Wychowania seksualnego w Europie’ Seksualizacja dzieci i młodzieży –Strategia gender na przykładzie Niemiec”:

 Wiek dziecka i tematyka zajęć:

0-4 lata: Co daje przyjemność? Moje ciało należy do mnie.

4-6 lat: Masturbacja we wczesnym dzieciństwie. Relacje jednopłciowe. Różne koncepcje rodziny. Rozmowa na tematy seksualne.

6-9 lat Menstruacja, autostymulacja, ejakulacja, stosunek, antykoncepcja. Seks w mediach. Choroby weneryczne. Nadużycia. Prawa seksualne itd.

Tematyka powyższego programu nauczania nie tylko za wcześnie uświadamia, ale rozbudza seksualność dzieci, która w tym wieku jeszcze jest ‚uśpiona’.

Szkoła pełni nie tylko funkcje wychowawcze, ale także: ” selekcyjne, adaptacyjne, ideologiczne i kulturowe, integracyjne i dezintegracyjne oraz opiekuńcze. Współczesna szkoła edukuje i stara się wychowywać zgodnie z potrzebami społeczeństwa.”[8] Jednak kto tworzy programy nauczania? Według jakich norm kulturowych, kryteriów społecznych i  filozofii powstają te programy? Jakie dziś są potrzeby społeczeństwa?

Wychowanie w szkole z założenia ma sprzyjać odkrywaniu wartości własnej osoby- człowieczeństwa, a także odnajdywaniu miejsca w społeczeństwie. To nie tylko nauka wiedzy, ale także czas na wzajemne budowanie relacji, osobisty rozwój talentów, inwencję dziecka. Ważne są wartości jakie przekazują nauczyciele swoim podopiecznym oraz ich relacje z dziećmi. To doświadczenie wpisane jest w proces wychowawczy, dalsze ukształtowanie i ukierunkowanie dziecka.

Dziecko, młodego człowieka kształtują także media, które mogą paraliżować jego samodzielne i krytyczne myślenie. Obrazy, konkrety pobudzające zmysłowość, kierunkują do poszukiwania nieustannej przyjemności. Media mogą wpoić wartości hedonistyczne oraz pobudzić do szukania bodźców, adrenaliny, przemocy, rozbudzić sferę seksualną.

Media także mają wpływ na rozwój rodziny. Jeśli małżonkowie codziennie często słuchają radio lub oglądają telewizję, nie tworzą w domu wspólnej przestrzeni dla swoich dzieci, które potrzebują uwagi rodziców i miejsca, gdzie mogłyby wypowiedzieć się.

Rodzice mogą dobierać programy radiowe, filmy dla wspólnego z nich korzystania. Wtedy ta przestrzeń staje się miejscem spotkania i wymiany. Rodzice wybierając to co wartościowe, uczą wybierać swoje dzieci. W ten sposób nie muszą stosować zakazów z korzystania z mediów. A planując czas dzieciom, ograniczają ich dostęp do ciągłego korzystania z nich.

Na rodzinę i jej funkcjonowanie mają wpływ uwarunkowania gospodarczo-społeczne i ekonomiczne. Postęp, reformy, uchwały, które wprowadza państwo w życie publiczne podstawowej komórki społeczeństwa jaką jest rodzina, umożliwiają lub czynią niedostępnym jej rozwój.

Przez pracę człowiek utrzymuje swoje i swoich najbliższych życie, zaspakajając ich podstawowe potrzeby egzystencjalne. Dziś małżonkowie, aby utrzymać swoje rodziny, pracują obydwoje lub jedno z nich wyjeżdża za granicę, w celu osiągnięcia lepszych zarobków. W encyklice Soboru Watykańskiego II: ‚Gaudium et spes’, uznano za zasadę, że „należy tak wynagradzać pracę, aby dawała człowiekowi środki na zapewnienie sobie i rodzinie godnego stanu materialnego, społecznego, kulturalnego i duchowego stosownie do wykonywanych przez każdego zajęć, wydajności pracy, a także zależnie od warunków zakładu pracy i z uwzględnieniem dobra wspólnego.”[9]

Praca podjęta przez obydwóch rodziców lub długi wyjazd ojca za granicę jest zubażający dla dzieci. Wychowanie, czyli przekazanie wartości i pełna miłości troska jest możliwa, przede wszystkim przez obecność rodziców przy dzieciach i dialog z nimi.

Brak jednego z rodziców powoduje nieprawidłowy rozwój dziecka, niepełne doświadczenie domu rodzinnego, źle kształtuje jego psychikę.

Pomimo licznych trudności i zmagań z problemami dzisiejszego społeczeństwa, rodzina buduje przestrzeń ‚Królestwa Bożego, które jest obecne pośród nas’. Rodzina jest wartością samą w sobie, a jej misja wypływa z tej godności. Nawet najgłębsze patologie nie mogą zatrzeć jej powołania. A trudności, które napotyka stają się szansą na wzrost, rozwój oraz szukanie nowych rozwiązań życia i możliwości. Oby rzeczywistość, która ją otacza czyli społeczeństwo, nie minimalizowało jej praw, przez ustawy państwowe, nie zawężało przestrzeni życia i rozwoju rodziny.