Wychowanie do pokoju z Bogiem i ludźmi
Poznań 1984
Zafascynowanie Autora osobą Janusza Korczaka, jego pedagogiką oraz „gadaninkami” Starego Doktora w Polskim Radio było zalążkiem dla ks. Janusza Tarnowskiego do głębszego odczytania myśli Korczaka i pogłębienia jej w swojej praktyce duszpastersko-pedagogicznej. Myśl Korczaka na nowo odczytana przez Autora jest przyczynkiem do rozpoczęcia dialogowych rozmów z dziećmi
i zrozumienia świata dziecka, aby trafić do jego umysłu i serca. Poznanie i odkrycie dziecięcego świata jest dla Autora wejściem w nowy, nieznany świat.
Słowo wstępne
Ksiądz Janusz Tarnowski w swojej praktyce pedagogicznej powiedział, że „szczerą, bezpośrednią, partnerską rozmowę z dzieckiem uważa za jeden z najistotniejszych warunków skutecznego wychowania. Bez takiej rozmowy jak stwierdza Autor nie zrozumiemy dziecka, nie zdołamy trafić do jego umysłu i serca”. To przekonanie towarzyszyło Księdzu Profesorowi przez całe życie, gdy dialogował z każdym człowiekiem. W książce Wychowanie do pokoju z Bogiem i ludźmi próbuje Autor przedstawia czytelnikom zainspirowane myślą Korczaka swoje dialogi z dziećmi, aby jednocześnie zawrzeć trzy zasady pedagogiczne Korczaka: bronić dzieci, wczuwać się w dziecko i rozmawiać z dziećmi. W ten sposób Ks. Tarnowski chciał zachęcić i pomóc w nawiązaniu i rozwoju przyjaźni
z Korczakiem. Ciekawostką książki jest włączenie dodatku: Typologiczna pomoc do rozumienia siebie i innych( fragmentu innej książki), który może być pomocą do zrozumienia naszych partnerów rozmowy.
